Postinpresionismoa

Postinpresionismoa Frantzian garatu zen inpresionismo ondoren azken estilo honi erantzun nahian mugatua zelako. Mugimendu honetan aurkitzen ditugu artista talde bat: Cezanne, Gauguin eta Van Gogh. Haietako gehienak pinturan hasi ziren inpresionistak bezala baina gero aldatu zuten estilo pertsonalago bat lortzeko. Beraientzat ez zen nahiko natura irudikatzea eta espresio handiagoa zuten formak nahiago zituzten. Argia eta kolorea erabiltzen jarraitu zuten baina askatasun handiago zeta ohiko teknikak jarraitu gabe. Haien lana ondoko mugimendu askotako oinarria izango da.

Ezaugarri orokorrak

-Forma eraikitzeko, marrazkia eta objektu eta giza irudiekiko interesa.
-Egokitzapena bolumena (Inpresionistek desegina) eta gustu estetiko puruaren artean (Cezanne).
-Obra ulertzen da forma geometrikoen multzo bat bezala (Cezanne)
-Koloreen kontrasteak planoa keta formak bereizteko.
-Efektu piktorikoak egituretan oinarrituak, bai espazialak baita kromatikoak ere.
-Kolore puruen erabilera zama emotibo handiz (Van Gogh) edo mugatua (Gauguin).
-Konposaketa imaginatiboak pintzelada kurboaz angustia eta barruko arazoak irudikatzeko (Van Gogh).
-Gai exotikoekiko interesa (Gauguin) edo klaseetatik kanpokoengan (Tousouse-Lautrec).
-Konposaketa sinple eta estatikoak, armonia kromatikoa lortu nahi zutela, profil oso definituekin (Gauguin).

Eraginak
-Inpresionistengandik kolorearekiko zaletasuna Cezannen kasuan.
-Rubensengandik neoinpresionismoa eta japoniar estanpetako kromatismo aberetsa eta forma bihurgunetsuak, Van Gogh-en kasuan

-Ozeaniako kultura exotikoetatik Gauguinen primitibismoa.

Gauguin

Pisarrorekin has izen pintatzen. Bere bizitzako erosotasuna eta bere familia utz izuen bizitzeko lehen Parisen, ondoren Bretanian eta azkenik Tahitin. Bere pinturetan tonalitate gogorrak erabiltzen ditu, kolore bizi eta arbitrarioz beterikoa zalera handiz, erritmo bihurgunetsuaz mugatzen direla. Bi gai nagusi izan zituen: Tahitiko exotismoa eta Bretainiako primitibismoa. Bere lanean sinbolismoko erreferentzia bat dago eta bere kolorearen erabilera fauvengan eta espesionistengan eragina izango du. Perspektiba uko egin zuen, modelatua eta itzalak baztertu eta irudi lauak egin zituen, estanpa japoniarretan bezala.

Cezanne

Bere pintura bolumenez betata zegoen geometria, marrazkia eta formen definizioari esker. Honetarako pintzelada handiak erabiltzen zituen. Hau guztia koloreen intentsitatea uko egin gabe egiten zuen, kontrastea keta itzal koloreztatuak erabiliz. Bere pinturetan aurreko planoekiko arreta berezia dago eta distorsioak egiten zituen ikuspuntu anitzak erabiltzen zituelako, bodegoietan bezala. Bere pintura kubismoaren oinarri aizan zen eta Matissen koloretan eragin aizan zuen. Seriek margotuz ituen, Kartaketako jokalaria keta Sainte Victorieko mendia bezala.

Van Gogh

Arlesen finkatu zuen Proventzako argia gustokoa zituelako eta irudia keta paisaiak margotu zituen lerro bihurgunetsu zeta forma mugikorraz, suak bezala bere barruko sua kaptatuz. Kolorea asko gustatzen zitzaion bere espresionismoa irudikatzeko modua bezala. Askotan depresioak eta angustiak irudikatuko ditu. Bere pintzelada oso berezia da, sinuosoa, kurtsiboa, materia pilo batekin. Koloreak batzuetan agresiboak dira, normalak ez diren kontrasteaz –horia laranja gainean-. Espresionismorako bidea irek izuen. Lanak: Autoerretratoa, Gaua izarduna, Eguzkiloreak, Gadget Doctorea.

Toulouse-Lautrec

Gaueko saloietako giroa irudikatzen zuen, dantzariak, abeslariak eta prostitutaz beteta. Hauek bere modeloak bihurtuz uren. Bere marrazkia oinarrizkoa da mugimendua harrapatzeko era ironiko eta karikatura moduko batean. Margoturiko paperaren aurrelari aizan zen. Lanak: Moulin Rouge.

Postinpresionismoa

View more presentations from mfresnillo. (tags: postinpresionismoa)