XVIII. mendearen amaieran eta XIX. mendearen hasieran arteak bilakaera berezia izan zuen inpresionismoko hainbat ezaugarri aurrera eramanez. Fauve edo basati izeneko talde bat agertu zen. Hauek haien lanetan postinpresionistek praktikaturiko pintzelada mota erabiltzen jarraitzen zuten baina kolorearen erabilera guztiz desberdina zen: irreala eta agresiboa bilakatzen da. Gainera koloreak era arbitrario batean banatzen dira mihisearen gainean, errealitateko koloreekin zerikusirik izan gabe. Pintore hauek haien sentimenduak islatu nahi dute, ez natura.
Vlaminck talde honetako partaidea izan zen. Bere obran etapa desberdinak izan arren fauvismoko hau oso berezia da. Kasu honetan Udazkeneko paisaia-n koloreak beraz sentitzen dituen moduan margotzen du, gorri biolento batez, mendiak urdinak eta horiak diren bitartean. Enpasteak nabariak dira, ondo desberdinduak eta agresibidade hori azpimarratzen dute ere.
No hay comentarios:
Publicar un comentario