Berpizkundeko Pintura

Humanismoaren eragina dauka, beste arteak bezala. Autore batzuen iritziz, pintura honetako hasieran pintore flamenkoen eragina, Van Eyck bezala eta italiar batzuen eragina, Masaccioren kasu, oso garrantzitsuak izan ziren.

Ezaugarriak:
· Euskarriak:
Ormako pintura Italian erabiltzen jarraitu zuten. Venecian mosaikoaren tradizioa zela eta, garrantzia galduz zihoan eta oihalaren gainean margotzen hasi ziren kontserbazioko arazoak zirela eta.
Oihala normala bihurtu zen baina egurra erabiltzen jarraitu zuten. Poliptikoak Europan eta baita Espainian ere egiten ziren, Italian panel bakarreko eredua arruntagoa zen bitartean.

· Teknikak:
Italian pintoreek freskoaren erabilera jarraitu zuten.
Liburuen iluminazioak garrantzia galdu zuen inprimaturiko liburuen eraginez.
XV. mendearen azken hamarkadetatik aurrera egurrean edo kuprean egindako grabatuak arruntak bihurtu ziren pinturak erreproduzitzeko eta zabaltzeko. Akuarela batzuk ere garai honetan hasi ziren.
Marrazketak garrantzi handiagoa lortu zuen eta ez zen berriro kontsideratu bigarren mailako lan bat bezala.
Elementu iraultzaileena tenplea olioz ordezkatzea izan zen. Teknika berri hau Van Eyck-en lanekin zabaldu zen Europa osotik.

· Gaiak:
Erlijiosoak Europako Iparraldean eta Espainian garrantzitsuak izan ziren. Santu berriak edo ohikoen irudikapen berriak agertu ziren, garai berrien arazoaz kezkaturik. Normala da ikustea ikasketetara dedikatzen diren santuak, esate baterako.

Italian mitologia gai klasikoetatik hartzen da edota haien garaikideengandik.

Historia beste gai bat bilakatuko da, hirien arteko liskarren irudikapenetatik jaioa.

Erretratua asko garatu zen ere.
Paisaiak, berez gaia izan gabe, garrantzia irabazi zuen pinturetan, bereziki Venecia eta Flandesen.

· Konposaketa:
Espazioa lerroko edo airezko perspektibaren bidez antolatzen da.
Margoen antolakuntzan, erdia berez garrantzitsua da, periferia baino gehiago. Simetria normalki erabiltzen zen. Batzuetan irudiak antolatzen dira forma sinpleak jarraituz (zirkunferentzia, piramidea…)
Ondoetan ohiko motiboak erabiltzen ziren (erdi puntuko gangak, sarkofagoak…) edo arkitektura erromatar tradizioari jarraituz.

· Marrazkia, kolorea eta pintzelada:
Urrea progresiboki eliminatzen joan ziren. Kolore argiak desagertzen ziren toki estrategikoetatik. Paleta dibertsifikatu zen. Orokorki argia da, eta pintoreek efektu berriekin esperimentatu zuten, bereziki argia irudikatzerakoan, ekaitzak edo gauak argiz hautsirik.
Olioaren erabilerak posible egin zuen detaile delikatuagoen irudikapena, bereziki paisaian eta haragia irudikatzerakoan. Gainera, distira, transparentzia eta luminositateko efektoak posible egin ziren.
Sfumato teknikak irudiak batzeko aukera eskaini zuen, irudien kontornoak batuz, lerrorik gabe.

· Irudiak:
Errealismo berri batek inspiratzen zuen aurpegien irudikapena, bereziki pintura flamenkoan. Artistek esfortzu handia egin zuten pertsonai desberdinak erretratatzeko: gorputzek egokiak izan behar zuten benetako irudiekin antza izateko.
Era berdinean, Italian, idealizazioari buruzko kezka bat dago eta honek eragintzen zuen bereziki biluzietan, kanonaren erabilera bultzatuz. Eredu berriak irudi klasikoetan inspiratzen ziren.

Edertasunaren normalkuntzaren eraginez estereotipoak agertu ziren eta baita hauen aurkakoak ere. Irudi erridikuluak, batzuetan ia karikaturak, garai honetan egin ziren ere.