jueves, 17 de enero de 2008

Berpizkundeko Arkitektura


Proportzioaren berraurkikunde bat ematen da. Proportzioa, zenbakia, neurria edertasun arkitektonikoaren oinarria dira. Horietatik orijinaltasuna eta handitasunaren kontzeptuak deribatuko dira. Jainkoaren ahalguztidun izatearen ahalmenak unibertsoa antolatzen dituzten legeak zuzentzen ditu. Arkitektura unibertsoko armonia erakutsi behar du. Proportzioko teoria giza gorputzen kanonarekin batzen da eta lege matematiko eta oinarrizko forma geometrikoak, zirkunferentzia eta karratu bezala, balio unibertsala duten normetan espresatzen dira. Multzo arkitektonikoaren proporzionalitate matematikoak (oinarria, altxatua, zutabeak, kapitelak, taulamenduak eta erlaitzak), Berpizkundeko eraikuntzak arrazionalki ulergarriak diren obratan bihurtzen du eta barruko egituraren ezaugarria hauen argitasuna da.







Berpizkundeko arkitekturako ezaugarriak
Berpizkundeko arkitektura bereizteko baliogarriak diren puntuak honako hauek dira:
-Hormetako azala baloratzen da. Silareak lantzen dira, kuxin forma emanez eta batzuetan diamante puntak bezala lantzen dira. Barrualdeak harmonikoki orekatuak dira: erlaitzak, pilastrak, enmarkaturiko zutabeak, e.a.
-Euskarriei dagokienez zutabea oinarrizkoa da, bai eraikitzeko bai dekoratzeko elementu bezala, bakarrik edo pilarekin konbinatuta. Orden klasiko guztiak erabiltzen dira.
-Berpizkundeko arkitektoak arku ojibala mespretxatzen du eta berriro erabiltzen du erdi puntuko arkua, orde klasikoko zutabe dotorez eutsita edo galeriak eta logiak osatuz, errepikapen erritmiko honekin eraikuntzako argitasun arrazionala azpimarratuz.
-Estalki motak berritu egiten dira. Egurrezkoak artesonatuekin estaltzen dira. Harrizkoetan gehienetan kanoi gangak, ertz gangakoak eta errebajatuak erabiltzen dira. Kupulak garrantzi berezia hartzen du, petxinen gainekoa izaten da, leihoz betetako danbor bat izaten du eta errematatzen da linterna batez barrualdea argitzeko.
-Dekoratzeko errepertorioa Antzinateko ereduetan oinarrituta dago. Fantastikoan naturako erresuma desberdinak nahasten dira, grutesko izenekoak dira. Dekorazio hau ordenatzen denean ardatz bertikal baten inguruan candelieri izena hartzen dute. Landare enborrak igotzen pilastretan erabiltzen dira, eta subientes, zintak, festonak, koroak eta medaioilak arruntak izaten dira ere.

Tipologia arkitektonikoa
Eraikuntza zibila erlijiosoaren parean jartzen da.

Arkitektura erlijiosoa: Tenplua
Elementu berriek arazoak planteatzen dituzte. Elementu klasiko eta kultuko beharretatik eratorritako beharrak eta liturgia lotu nahi ditu. Oinarrizko forma geometrikoetan oinarrituko da. Zirkulua eta karratua, kuboa eta esfera, zilindroa, forma egokienak dira.
Bi motakoak kontsolidatuko dira:
-Planta basilikalekoa: paleokristau basilikan inspiratua
-Planta zentralekoa: Panteoian inspiratua.
-Bi hauen fusioengatik planta basilikala eta alboko kaperak eta gurutzadura kupularekin duen eredua sortuko da.


















Arkitektura zibila
Bi eraikuntza mota destakatzen dira: jauregia eta bila.




Jauregiak itxiak dira, solairu desberdinetan banaturik dagoen bloke batean; leihoak uniformeki banatzen dira altuera uniformeko solairuetan. Barrualdean zonalde guztiak logiaz inguraturiko patio baten aldeetan biltzen dira. Fatxadako bahoguneak enmarkatuak egoten dira eta erritmikoki errepikatzen diren elementu klasikoz dekoratzen dira.







Bila hirietatik kanpo dagoen etxe dotorea da. Ez dago fortifikatua. Eraikuntza paisaiarekin nahasten da, kubo sinple bat zokalo baten gainean honen nukleoa izanik. Logia ireki bat izaten du eta horrela terraza bat eratzen da etxeko blokearen inguruan.

No hay comentarios: